”ยกใจให้ทั้งดวง เปิดชีวิตต้องสู้ ปลัดสาว แม่เลี้ยงเดี่ยว เก็บพริกขาย เลี้ยงลูก ส่งตัวเองจนทำสำเร็จ”

ที่บ้านเลขที่ 318 หมู่ 11 ต.เด่นชัย อ.เด่นชัย จ.แพร่ มีเพื่อนบ้านจำนวนมากมาร่วมฉลองปีใหม่และร่วมแสดงความยินดีกับ น.ส.ณัชชา อินต๊ะรัตน์ ด้วยวัย 36 ปี ที่ประสบความสำเร็จของชีวิตต้อนรับปีหมูทอง โดยเธอเป็นว่าที่ปลัดหญิงคนใหม่ ได้ขึ้นบนเวทีและเล่าความสำเร็จของชีวิตที่ฟันฝ่ามา ให้ผู้มาร่วมงานต่างตั้งอกตั้งใจฟังเธอเล่าว่าหลังเรียนจบ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง มาเมื่อปี 2548 เมื่อจบสายนี้แล้วความฝันก็คือ อยากเป็นนักปกครอง เป็นปลัดอำเภอ แต่กว่าจะมีวันนี้ ต้องผ่านเรื่องราว ผ่านอุปสรรคมาตั้งเยอะแยะ เมื่อเล่ามาถึงช่วงนี้ทุกคนเงียบ เพื่อฟังเรื่องราวชีวิตที่ถ่ายทอดออกมาให้รับฟัง

หลายคนร้องไห้ โดยเฉพาะแม่กับป้า ผู้ที่เป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา น้อยคนที่จะรู้ว่านอกจากลูกที่เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ยังต้องดูแลตาที่ป่วย แต่ยังโชคดีที่ยังมีลุงและป้าช่วยกันดูแลสำหรับจุดเริ่มต้นของข้าราชการน้อยๆคนหนึ่ง เริ่มจากการสอบปลัดอำเภอเมื่อปี 2551 วันที่สอบจำได้ดีคือวันที่ 17 สิงหาคม 2551 เป็นวันที่ยายเสีย สอบเสร็จรีบนั่งรถกลับบ้าน จากการสอบในครั้งนั้น ผ่านภาค ก. แต่ไม่ผ่านภาค ข.

โดยปีนั้นกรมการปกครอง สอบทั้งภาคก. และภาค ข.ในวันเดียวกัน ข้อสอบมีแต่ อส. ตอนนั้นไม่รู้จักว่าอส.คืออะไร สำคัญกับภารกิจของกรมการปกครองยังไง ทำไมถึงออกข้อสอบเยอะขนาดนี้ ไม่เคยอ่านหนังสือเลยตอนนั้น แต่ผ่านภาค ก.มาแบบฟลุ๊คมากๆ
หลังจากนั้นก้อไม่คิดว่าจะสอบราชการใดอีก ทำแต่งานเอกชน เป็นฝ่ายบุคคลโรงแรม จนกระทั่งจุดเปลี่ยนของชีวิตเมื่อปี 2554 ได้เป็นมนุษย์แม่ที่ต้องเลี้ยงดูลูกในท้องเพียงลำพัง จนท้องได้ประมาณ 7 เดือน แม่มารับกลับมาอยู่บ้าน ช่วยพี่สาวทำขนมจีน

จนวันสุดท้ายที่คลอด อยู่บ้านเลี้ยงลูกได้ 2 เดือน ก็ต้องพาลูกระหกระเหไปอยู่ตราดได้ 7 เดือน ก่อนได้ทำงานฝ่ายบุคคลโรงแรม ช่วงที่หางานไม่ได้เราทำงานทุกอย่าง เก็บพริกขาย(แม่ย่าปลูกพริก) ให้เราเก็บพริกไปขายเอาเงินมาเลี้ยงลูก รับจ้างเก็บมังคุด เก็บเม็ดยางขาย เก็บผักตามธรรมชาติไปนั่งขายตามตลาดนัด

จนวันหนึ่งต้องพาลูกกลับมาอยู่บ้าน มีโอกาสสอบเป็นลูกจ้าง(สย.) ที่อำเภอ ตั้งแต่ 21 มกราคม 2556 – 12 กันยายน 2560 ระหว่างนั้นลูกยังเล็กยังเข้าโรงเรียนไม่ได้ ต้องจ้างเขาเลี้ยงจนลูกเข้าอนุบาล ประสบการณ์จากการเป็นลูกจ้างสย.

ทำให้ได้ซึมซับการทำงาน และได้ความรู้มากมายที่ไม่สามารถหาได้จากหนังสือที่เราอ่าน ทำให้ในปี 2558 และ2559 ได้สอบปลัดอำเภออีกแต่ยังไม่ประสบความสำเร็จ นอกจากปลัดอำเภอ ยังตระเวนสอบสนามอื่นๆด้วย แต่ยังไม่ผ่านสนามไหนเลย
ถามว่าท้อไหม โคตรท้อ ร้องไห้นับครั้งไม่ถ้วน ทำไมเราทำไม่ได้สักที เวลาไปสอบทีต้องฝากลูกไว้กับคนโน่นที คนนี้ที เงินเดือน 8,000 บาท แต่ค่ารถไปสอบเกือบทุกเดือน ไหนจะเลี้ยงลูก ไหนจะค่าใช้จ่ายในบ้าน ท้อสุดๆแต่ทำไงได้ ในเมื่อเรายังทำไม่สำเร็จเราจะหยุดไม่ได้ คนข้างหลังทั้งแม่ทั้งลูกรอเราอยู่

หลังจากปี 2559 พอประกาศผลสอบปลัดอำเภอ ผลคือไม่ผ่านอีกแล้ว แต่เหมือนมีเสียงสวรรค์เสียงหนึ่ง บอกเราว่าให้เริ่มอ่าน ทำสรุปของตัวเองทีละพ.ร.บ. เราก็เริ่มทำตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา อ่านทุกวัน อ่านเรื่อยๆ พอปี 2560 กรมการปกครอง เปิดสอบพนักงานราชการ ก็ลงสนามด้วย
หวังเพียงลองสนามก่อนสอบปลัด พอประกาศผลสอบ มันเกินคาด ที่สอบได้ที่ 1 เจ้าหน้าที่ปกครองเป็นคนอื่นอาจจะดีใจแต่เราเครียด ร้องไห้ แต่ไม่ใช่ดีใจ ในใจคิดว่าจะเอายังไงดี ถ้าไปต้องทิ้งลูก แล้วลูกจะอยู่ยังไง ใครจะดูให้

ตอนนั้นแม่ทำงานที่กรุงเทพ จนป้ารับปากจะดูแลให้ก่อนที่แม่จะลาออกกลับมาเลี้ยงให้ จึงตัดสินใจเดินทางเข้ากรุงทั้งน้ำตา จนปี 2561 เป็นปีที่ถือว่าปีทองเลยทีเดียว เราพิชิตสนามปลัดอำเภอได้แล้ว ฝ่าฟันอะไรมามากมายจนสุดท้ายสำเร็จอย่างที่ตั้งใจไว้ กำลังใจจากแม่ ลูก และคนรอบข้าง ญาติพี่น้อง จนทำให้มีวันนี้

ต่อจากนี้ไปรับตำแหน่งปลัดอำเภอที่จังหวัดเชียงราย สิ่งที่จะต้องทำต่อไปคือเรื่องอนาคตของลูก จัดการตัวเองแล้วจัดการเรื่องเรียนลูก ห่วงที่สุดก็ลูกนี่แหละ ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆที่กำลังเตรียมตัวสอบราชการ ถ้ายังมีความพยายามและความตั้งใจ ยังไงต้องมีสักวันที่เป็นวันของเรา

แค่ก้าวแรกของข้าราชการน้อยๆ ก้าวทีละขั้นอย่างช้าๆแต่มั่นคง นี่คือความในใจของ น.ส.ณัชชา อินต๊ะรัตน์ ว่าที่ปลัดหญิงคนใหม่ขณะนี้วันที่ 3 มกราคม 2562 เธอไปรายงานตัวที่จังหวัดเชียงราย เพื่อรับการแต่งตั้งให้เป็นปลัดอำเภอ วันพรุ่งนี้วันศุกร์ที่ 4 มกราคม 2562 จะทราบผลว่าจะได้เป็นปลัดอำเภอที่ไหน ในจังหวัดเชียงราย,